200 பேர்கள் கூடியிருந்த அரங்கத்தில்

200 பேர்கள் கூடியிருந்த அரங்கத்தில் ஒரு பேச்சாளார் ஒரு 500 ரூபாய் நோட்டைக் காட்டி ”யாருக்கு இது பிடிக்கும்?” எனக் கேட்டார்.

கூடியிருந்த அனைவரும் தமக்குப் பிடிக்குமென கையைத் தூக்கினர்.

பேச்சாளார் “உங்களில் ஒருவருக்கு இந்த 500 ரூபாயைத் தருகிறேன். ஆனால், அதற்கு முன்” எனச்சொல்லி அந்த 500 ரூபாயைக் கசக்கி சுருட்டினார். பிறகு அதை சரி செய்து “இப்போதும் இதன் மீது உங்களுக்கு இன்னும் விருப்பம் இருக்கிறதா?” என்றார்கள்.

அனைவரும் கையைத் தூக்கினர்.

அவர் அந்த ரூபாய் நோட்டை தரையில் போட்டு காலால் நசுக்கி அந்த அழுக்கான நோட்டை காட்டி “இன்னும் இதன் மேல் உங்களுக்கு விருப்பம் இருக்கிறதா? என்றார்.

அனைவரும் இப்போதும் கைகளைத் தூக்கினர்.

அவர் தொடர்ந்தார் “கேவலம் ஒரு 500 ரூபாய்தாள் பல முறை கசங்கியும், மிதிப்பட்டும், அழுக்கடைந்தும் அதன் மதிப்பை இழக்கவில்லை. ஆனால் மனிதர்களாகிய நாம் அவமானப் படும் போதும், தோல்விகளை சந்திக்கும் போதும் மனமுடைந்து போய் நம்மை நாமே தாழ்த்திக் கொள்கிறோம் . நம்முடைய மதிப்பு என்றைக்கும் குறைவதில்லை. நீங்கள் தனித்துவமானவர்.

இவ்வுலகில் உள்ள ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொர்ருத் தனித் தன்மை இருக்கும். அதன் மதிப்பு என்றைக்கும் குறைவதில்லை.

வாழ்கை என்ற பயிர்க்கு தைரியமும் தன்னம்பிக்கையும் தான் உரமும் பூச்சிக்கொள்ளிகளும். ஆகையால் தன்னம்பிக்கையை இழக்காமல் வாழுங்கள்...!

結果 (日本語) 1:

スピーカーの講堂で組み立てられ、200人と500ルピーノートでは、 "それが好き誰？"彼は尋ねた。

組み立てすべて彼の手pitikkumenaへ。

スピーカー： "私はあなたに500ドルのいずれかを与えるでしょう。しかし、その前に、 "enaccolli curuttinarは500ドルを絞る。それは右の "オプションを実行した後にすぐにあなたのためにありますか？"彼は言った。

汚い手でみんな。

彼は地面に足を入れて、クラッシュルピーノートとノートで "あなたは彼らにこれ以上のものを好きですか？と語った。

あなたはすべてのあなたの手を投げる。

彼は500ルピーに数回、mitippattum、alukkataintumはその価値を失うことはありませんでした嫌kacankiyum "、続けた。我々人間は、ですが、十分な屈辱私たちはただ悲嘆障害を満たすのに十分遅いです。我々は価値を下げることは決してありません。あなたが区別されます。

この世界の誰もがovvorru印象派です。その値を小さくします。

人生は自信と勇気、uramumபூச்சிக்கொள்ளிகளும்作物である。従って、自信、ライブを失うことなく...！